Varieer met namen

Zelfs gevestigde auteurs hebben nog al eens de neiging hun personages op elkaar gelijkende namen te geven. Zo begint het merendeel van de namen in een recente thriller van een bekende Engels-Slowaakse auteur met een C: Colin, Clark, Clarke (met e), Charles, Crane en Cilla. Toen in een latere scène ook nog een Conrad werd geïntroduceerd, dacht ik even: wie is hij ook alweer? Maar nee: er was nóg een C bij gekomen.

Gelijkende namen komen zelfs zo vaak voor in boeken en manuscripten dat je je kunt afvragen of er een onderliggende reden is. Elk geval is het een van mijn meest gemaakte opmerkingen in de kantlijn.

Variatie in namen helpt de lezer je personages te onderscheiden, en maakt je personages bovendien meer uniek. Dus of je nu net begint met het schrijven van je verhaal óf op het punt staat het naar een uitgever of printpartij te sturen: maak een lijstje met alle namen en check of ze voldoende variëren.

Mocht je je manuscript al voltooid hebben en erachter komen dat je inderdaad veel gelijkende namen hebt gebruik, let dan bij het integraal ‘zoeken en vervangen’ (bijvoorbeeld in Word) op de bezitsvorm. Zo kun je bijvoorbeeld Betsie niet simpelweg in één keer overal vervangen met Sasha: Betsies (huiswerk/boek/et cetera) wordt dan Sashas, waar het Sasha’s moet zijn.

En mocht je mettertijd nét zo’n succesvol schrijver worden als Harlan Coben, kun je net als hij je personages vernoemen naar donateurs aan een door jouw gekozen stichting of goed doel. Variatie in je personagenamen gegarandeerd, én een mooi eerbetoon lijkt me – al loopt de donateur het risico als moordenaar in het boek te worden opgenomen.